Definitie: het aandeel van de bevolking van 16 jaar en ouder dat verklaart zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden. De gegevens komen van de EU-SILC-enquête (Statistics on Income and Living Conditions) van de Europese Unie. Om hun (ervaren) gezondheid te beoordelen, moeten de deelnemers aan de enquête kiezen tussen vijf toestanden: zeer goede, goede, redelijke, slechte en zeer slechte gezondheid. Statistics Belgium organiseert in België deze binnen de EU geharmoniseerde enquête en stelt de resultaten ervan ter beschikking, onder meer aan Eurostat. De hier gebruikte gegevens voor België komen rechtstreeks van Statistics Belgium en die voor de vergelijking met de EU komen van Eurostat. Omdat de gegevens op een enquête gebaseerd zijn, moet er rekening gehouden worden met een onzekerheidsmarge. De betrouwbaarheidsintervallen zijn op verzoek verkrijgbaar bij Statistics Belgium.

Vanaf 2019 werd de enquêtemethode grondig herzien met het oog op een grotere nauwkeurigheid. In 2020 had de covid-19-pandemie een impact op de gegevensverzameling. Hierdoor zijn de resultaten van SILC 2020 moeilijk te vergelijken met die van de voorgaande jaren (Statbel, 2021). Daarom worden ze niet gebruikt om de langetermijntrend te berekenen en te evalueren.

Doelstelling: het aandeel van de bevolking van 16 jaar en ouder dat verklaart zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden, moet toenemen.

De duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen of SDG’s die de Verenigde Naties in 2015 hebben aangenomen, bevatten doel 3: "Verzeker een goede gezondheid en bevorder welzijn voor iedereen op alle leeftijden". De evolutie van het aandeel van de bevolking dat een goede gezondheid ervaart, meet de vooruitgang in de richting van doel 3.

Evolutie: over de periode 2005-2022 is het aandeel van de bevolking dat verklaart zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden, hoog gebleven. Tussen 2005 en 2008, ligt de indicator boven zijn historisch gemiddelde. Daarna daalt de indicator om in 2011 zijn laagste niveau te bereiken. Rekening houdend met de nieuwe methodologie gebruikt vanaf 2019, bereikt hij 92,0% van de bevolking in 2022.

Internationale vergelijking: tussen 2010 en 2022 liggen de evoluties van de indicator in België en in de Europese Unie dicht bij elkaar. In 2022 verklaart 91,3% van de Europese bevolking zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden, ten opzichte van 92,0% in België. In een verdeling van de lidstaten in drie groepen behoort België in 2022 tot de middelmatig presterende groep en het scoort beter dan het Europese gemiddelde. In dat jaar stond Malta met 95,9% op de eerste plaats en Letland met 85,8% op de laatste.

Opsplitsing volgens gewest: het aandeel van de bevolking dat verklaart zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden in 2021 is, met de nieuwe methodologie gebruikt vanaf 2019, 91,3% in Brussel (BI95% 90,0 – 92,6), 93,3% in Vlaanderen (BI95% 92,5 – 94,1), 90,0% in Wallonië (BI95% 88,8 – 91,2) en 92,1% in België (BI95% 91,5 – 92,7). In 2022, bedragen de cijfers respectievelijk 91,6%, 93,4% en 89,6% voor de drie gewesten tegenover 92,0% in België. De vergelijking tussen gewesten en de analyse van de ontwikkeling van deze indicatoren in de tijd moet rekening houden met de omvang van de betrouwbaarheidsintervallen.

Opsplitsing volgens geslacht: over heel de geanalyseerde periode ligt het aandeel mannen dat verklaart zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden, steeds hoger dan dat van vrouwen. Tussen 2005 en 2018, is dit verschil vrij stabiel gebleven, gemiddeld rond 2,7%. Rekening houdend met de nieuwe methodologie gebruikt vanaf 2019, bedraagt dit verschil 2,3% in 2022.

Opsplitsing volgens inkomen: hoe hoger hun inkomen, hoe meer personen verklaren zich in een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand te bevinden: 83,5% voor de personen met de laagste inkomens (eerste kwintiel) tegen 97,7% voor deze met de hoogste inkomens (vijfde kwintiel) in 2022, rekening houdend met de nieuwe methodologie gebruikt vanaf 2019. Het verschil tussen de inkomenscategorieën is relatief stabiel gebleven in de tijd met een gemiddeld cijfer van 14,8% over de periode 2005-2022.

Opsplitsing volgens leeftijd: hoe ouder de personen zijn, hoe minder zij een zeer goede, goede of redelijke gezondheidstoestand ervaren. De evolutie van de indicator voor de vier onderzochte leeftijdscategorieën loopt parallel en het verschil tussen de min-25-jarigen en de 65-plussers bedraagt 12,3 procentpunt in 2022, rekening houdend met de nieuwe methodologie gebruikt vanaf 2019.

VN-indicator: de gekozen indicator stemt met geen enkele SDG-indicator overeen, maar sluit wel aan bij doel 3, aangezien de ervaren gezondheid zowel de globale gezondheid als het welzijnsniveau van de bevolking meet.

Deze indicator wordt gebruikt om de composiete indicator van het welzijn hier en nu, gepubliceerd in het rapport Indicatoren van duurzame ontwikkeling, te berekenen.

Bronnen

• Algemeen

  • SDG’s, duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen (Sustainable Development Goals): United Nations (2015), Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015, document A/RES/70/1.

  • Indicatoren: United Nations (2017), Work of the Statistical Commission pertaining to the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 6 July 2017, document A/RES/71/313.

  • UN Sustainable Development: https://sdgs.un.org/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

  • UN Sustainable Development Goal indicators website: https://unstats.un.org/sdgs/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

• Specifiek

  • Statbel (2021), SILC FAQ, https://statbel.fgov.be/nl/themas/huishoudens/armoede-en-levensomstandigheden/faq, zie vooral ‘Zijn er breuken in de tijdslijn van SILC?’ (geraadpleegd op 19/11/2021).