Definitie: de consumptie van de huishoudens wordt gemeten aan de hand van het concept van effectieve individuele consumptie dat verwijst naar alle goederen en diensten die werkelijk verbruikt werden, wat overeenkomt met categorie P41 van de ESA2010-nomenclatuur (European Union, 2013). Het omvat zowel de verbruiksgoederen en de diensten die direct door de huishoudens worden aangekocht als de diensten die voor individuele consumptie door instellingen zonder winstoogmerk en door de regering (zoals gezondheid en opleiding) worden geleverd. De consumptie wordt uitgedrukt per inwoner en in duizenden kettingeuro's (maakt het mogelijk om het verbruik te meten waarbij het effect van de prijsevoluties weggewist wordt). Om een vergelijking te maken tussen België en de Europese Unie op basis van een identiek referentiejaar (namelijk 2010), komen de gegevens van Eurostat.

Doelstelling: er is geen doelstelling over het niveau van de consumptie van de huishoudens in België. In het algemeen moet deze consumptie wel duurzamer worden.

De duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen of SDG’s die de Verenigde Naties in 2015 hebben aangenomen, bevatten subdoelstelling 8.4: "Tot 2030 geleidelijk wereldwijd de hulpbronnenefficiëntie in consumptie en productie verbeteren en streven naar de ontkoppeling van economische groei en achteruitgang van het milieu, in overeenstemming met het 10-jarig Programmakader voor Duurzame Consumptie en Productie, waarbij de ontwikkelde landen de leiding nemen".

Evolutie: tussen 1995 en 2022 steeg de effectieve consumptie van de huishoudens per inwoner in België van 18.440 euro per inwoner tot 23.880 euro. Tussen 1995 en 2000 groeide deze indicator sterker dan daarna. Door covid-19 kende de indicator zijn sterkste daling in 2020.

Internationale vergelijking: tussen 2000 en 2021 stijgt het gemiddelde van de EU27 van 15.250 tot 18.380 euro per inwoner. In die periode ligt de waarde van België steeds boven die van de EU27. De groei van deze indicator was echter sterker in de EU27 dan in België. De gegevens tonen ook dat de consumptie in België resistenter was tegen de financieel-economische crisis van 2008 dan in de EU27.

Opsplitsing volgens gewest: kan niet worden weergegeven omdat er momenteel geen vergelijkbare gegevens beschikbaar zijn.

VN-indicator: de gekozen indicator stemt met geen enkele SDG-indicator overeen, maar sluit wel aan bij subdoelstelling 8.4. Die subdoelstelling gaat immers over ontkoppeling van economische groei en achteruitgang van het milieu in de consumptie en productie.

Bronnen

• Algemeen

  • SDG’s, duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen (Sustainable Development Goals): United Nations (2015), Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015, document A/RES/70/1.

  • Indicatoren: United Nations (2017), Work of the Statistical Commission pertaining to the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 6 July 2017, document A/RES/71/313.

  • UN Sustainable Development: https://sdgs.un.org/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

  • UN Sustainable Development Goal indicators website: https://unstats.un.org/sdgs/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

• Specifiek

  • European Union (2013), European system of accounts, ESA2010, https://ec.europa.eu (geraadpleegd op 24/09/2020).