Definitie: aandeel van de bevolking van 15 jaar en ouder dat aangeeft de laatste twaalf maanden aan een depressie te hebben geleden. De gegevens komen van de nationale gezondheidsenquêtes uitgevoerd door het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid / Sciensano voor België en van Eurostat voor de andere Europese landen. Omdat de gegevens op een enquête gebaseerd zijn, moet er rekening gehouden worden met een onzekerheidsmarge. Die onzekerheidsmarge wordt groter naarmate de indicator berekend wordt op kleinere subpopulaties. De betrouwbaarheidsintervallen (BI) zijn te raadplegen op de website van Sciensano.

Doelstelling: het aandeel personen dat aan een depressie lijdt moet dalen.

De duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen of SDG’s die de Verenigde Naties in 2015 hebben aangenomen, bevatten subdoelstelling 3.4: "Tegen 2030 de voortijdige sterfte gelinkt aan niet-overdraagbare ziekten met een derde inperken via preventie en behandeling, en geestelijke gezondheid en welzijn bevorderen". Om de geestelijke gezondheid te bevorderen moet het aandeel personen dat aan een depressie lijdt dalen.

Evolutie: hoewel volgens die enquêtes het aandeel van de personen dat aangeeft aan een depressie te hebben geleden daalde tussen 1997 (6,5% van de bevolking) en 2004 (5,9%), steeg het opnieuw tot de oorspronkelijke waarde in 2013 en steeg het verder tot 7,4% van de bevolking in 2018.

Recentere gegevens over depressie worden in het rapport Indicatoren van duurzame ontwikkeling van februari 2023 geanalyseerd. Deze komen uit enquêtes die sinds maart 2020 regelmatig uitgevoerd werden in het kader van de covid-19-pandemie.

Internationale vergelijking: voor de EU27 publiceert Eurostat gegevens over chronische depressie voor 2014 en 2019. In 2019 lag België met 7,3% zeer dicht bij het EU-gemiddelde van 7,2%. In dat jaar stond Roemenië met 1,0% op de eerste plaats en Portugal met 12,2% op de laatste (Eurostat, 2022).

Opsplitsing volgens gewest: het aandeel personen dat aan een depressie lijdt in 2018 is 7,7% in Brussel (BI95% 6,6 – 8,9), 6,7% in Vlaanderen (BI95% 5,7 – 7,7), 8,4% in Wallonië (BI95% 7,0 – 9,7) en 7,4% in België (BI95% 6,6 – 8,1). De vergelijking tussen gewesten en de analyse van de ontwikkeling van deze indicatoren in de tijd moet rekening houden met de omvang van de betrouwbaarheidsintervallen.

Opsplitsing volgens geslacht: in elke enquête is het aandeel vrouwen dat aangeeft de laatste twaalf maanden aan een depressie te hebben geleden, bijna dubbel zo groot als het aandeel mannen.

Opsplitsing volgens inkomen: mensen in het eerste kwintiel (laagste inkomens) hebben meer last van depressie dan mensen in het vijfde kwintiel (hoogste inkomens). Het verschil bedroeg 4,4 procentpunt in 2001 en steeg tot 11 procentpunt in 2018.

VN-indicator: de gekozen indicator is verwant met indicator 3.4.2 - Sterftecijfer door zelfdoding. Depressieve personen hebben inderdaad meer risico zelfmoord te plegen dan anderen.

Bronnen

• Algemeen

  • SDG’s, duurzame-ontwikkelingsdoelstellingen (Sustainable Development Goals): United Nations (2015), Transforming our world: the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 25 September 2015, document A/RES/70/1.

  • Indicatoren: United Nations (2017), Work of the Statistical Commission pertaining to the 2030 Agenda for Sustainable Development. Resolution adopted by the General Assembly on 6 July 2017, document A/RES/71/313.

  • UN Sustainable Development: https://sdgs.un.org/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

  • UN Sustainable Development Goal indicators website: https://unstats.un.org/sdgs/ (geraadpleegd op 18/01/2023).

• Specifiek

  • Eurostat (2022), Persons reporting a chronic disease, by disease, sex, age and educational attainment level, hlth_ehis_cd1e, https://ec.europa.eu/eurostat (geraadpleegd op 26/10/2022).